Fioletowy kwiat – hyzop lekarski i jego cudowne właściwości

Hyzop lekarski był uprawiany w ogrodach przyklasztornych oraz dworskich. Jest półkrzewem, czyli drewniejącą byliną i rzadko występuje jako roślina dziko rosnąca na naszych terenach. Ponieważ jednak jest ona bardzo przydatna z powodu prozdrowotnych właściwości, warto uprawiać ją we własnym ogródku. Jest nie tylko źródłem zdrowia, ale także pięknie kwitnącą na fioletowo/niebiesko i silnie rosnącą rośliną, która osiąga wysokość 50 cm. Jej drobne kwiatuszki ułożone są wokół łodygi w kształt kłosa, są dwuwargowe o barwie fioletowo niebieskiej. Liście ma lancetowate, zebrane w okółki.

Do czego nam się przyda hyzop lekarski?

Ta piękna roślina ma szerokie zastosowanie w leczeniu:

• nieżytów przewodu pokarmowego;
• zaburzeń trawienia i apetytu;
• niweluje wzdęcia;
• pomaga w zatrzymaniu biegunki;
• łagodzi bóle brzucha;
• działa wykrztuśnie;
• zmniejsza nadmierną potliwość;
• łagodzi zapalenie gardła (poprzez płukanki).

Do tych celów używa się hyzopu lekarskiego w mieszankach z innymi ziołami np. z kłączami tataraku, kwiatami rumianku, liśćmi podbiału, szałwii lub tymianku. Wyciąg z hyzopu lekarskiego jest również składnikiem gotowych leków ziołowych.

Fioletowy kwiat doniczkowy ozdobą tarasów i balkonów

Hyzop lekarski może rosnąć w doniczce na parapecie, którego okna są wystawione najlepiej na południe, ponieważ lubi dużo słońca. Podlewanie musimy ograniczać, gdyż ten piękny fioletowy kwiat doniczkowy nie lubi, gdy ma zbyt mokro. Kwiatami obsypuje się latem. Przepięknie kwitnie przez cały lipiec i sierpień.

Fioletowy kwiat doniczkowy przesadzony do ogródka urośnie w ładną kształtną kępkę, a z daleka będzie łudzić nas, że jest lawendą. Oczywiście, nie zwiedzie nas, gdyż zdradzi się zapachem. Pachnie inaczej, choć równie oszałamiająco. Jest nie tylko rośliną leczniczą, ale także ozdobną. Możemy ją wykorzystać do suszonych bukietów, a także do sporządzenia podpouri.

Jak uprawiać hyzop lekarski na działce?

Źródło: Pixabay.com

Hyzop lekarski uprawia się w doniczkach oraz bezpośrednio na rabatach w ogrodzie. Możemy go wysiać z nasion lub posadzić z sadzonek w kwietniu. Można go również rozmnożyć z korzenia oraz tzw. szczepek. Jest rośliną wieloletnią. Do zbioru na wykorzystanie w lecznictwie nadaje się, dopiero gdy będzie miała dwa lata.

Najlepiej będzie nam rosnąć w miejscu słonecznym, osłoniętym od wiatru. Nie wymaga głębokiego umiejscawiania nasionka. Wystarczy głębokość pół centymetra, by nasionko mogło wykiełkować i się ukorzenić. Hyzop rozkrzewia się, dlatego dobrze jest zachować odstępy 30 cm. Możemy siać je w rzędach lub według uznania.

Uprawa hyzopu lekarskiego jest mało skomplikowana. Musimy zadbać o odchwaszczanie wokoło jego zagonka, gdyż nie lubi ich obecności. Urośnie nam na każdej glebie, aczkolwiek dobrze się czuje na skałach wapiennych.

Kiedy zbieramy hyzop lekarski?

Kwiaty hyzopu lekarskiego są miododajne, dlatego ze zbiorem czekamy prawie do końca jego kwitnienia, by pszczoły miały możliwość zebrania jak najwięcej nektaru z fioletowych kielichów. Niemniej musimy zerwać go, zanim kwiatostany przekwitną. Jest to zazwyczaj koniec sierpnia i początek września.

Na upartego możemy zebrać roślinę już na samym początku kwitnienia, ale wówczas pozbywamy owady pożywienia i miodu, który wyprodukowałyby dla nas oraz tracimy cenny widok i zapach, jaki roztacza się w ogrodzie, gdy hyzop kwitnie. Pamiętajmy, iż zbieramy hyzop lekarski, dopiero gdy osiągnie on dwa lata.

Hyzop lekarski ciekawostki

Nazwa hyzopu lekarskiego pochodzi od hebrajskiego ezob oraz arabskiego azzof, co oznacza „święte ziele„.  Używano go w starożytności do okadzania miejsc świętych oraz do praktyk rytualnych. Służył do oczyszczania ran powstałych na skutek trądu. Nazywany jest także józefkiem. Hyzop lekarski ciekawostek ma wiele, nie tylko pochodzących z okresu starożytności. 

Z racji silnego zapachu wykorzystywany był i jest do produkcji wód zapachowych. Może być dodawany do produkcji mydeł i kremów, żeli do kąpieli itp..

Hyzop lekarski ciekawostką w kuchni to zaostrzanie smaku mdłych potraw. Jest wspaniałą przyprawą do zup, sosów, sałatek i pasztetów. Doskonale wzbogaca bukiet zapachowy i prozdrowotny likierów.

Autor tekstu:
copywriter Beata Goździk,
zwolenniczka naturalnych terapii,
kochająca przyrodę, autorka książki „Bierz plecak i lecimy”
(wyd. Psychoskok, Konin 2018), lektorka audiobooków.

Źródła:

• Izabella Kijańska i Hanna Mojkowska, Zielnik polski, wyd. INTERPRESS Warszawa 1988, str.130-132,
• http://www.domowyogrod.com/kwiaty-doniczkowe-kwitnace-do-biura.